In de zomerse reeks Schrijvers in het park verscheen op zondag 11 juli Mariska Overman (Hengelo, 1970) onder het gebladerte van de rode beuk in het Hengelose stadspark Prins Bernhardplantsoen. Ze sprak met tekstschrijver en recensent Remko Meddeler over onder meer haar te verfilmen thriller Noorderlicht en de recent verschenen historische roman Schillers dubbelliefde, waar Mariska maar liefst drie jaar aan werkte. Uitgever Wanda Gloude overlaadde Mariska met mooie woorden en overhandigde haar het eerste papieren exemplaar.
Noorderlicht gaat over vier jonge mensen die elkaar treffen op een zeilschip dat acht dagen langs de Noord-Noorse Fjorden vaart, op zoek naar walvissen en het noorderlicht. Ze hebben met elkaar afgesproken om tijdens die reis op zoek te gaan naar een slachtoffer om te doden, geïnspireerd door de klassieker Misdaad en straf van Dostojevski. De simpele achterliggende vraag die ze willen beantwoorden is: kan ik leven met een moord op mijn geweten? ‘Dat iedereen in staat is een moord te plegen, daarvan ben ik overtuigd. Of je er vervolgens mee kunt leven, is veel lastiger te bepalen,’ vertelde Mariska. De waarheidsgetrouwe sfeer – Mariska maakte de zeilreis zelf -, het tergend spannende verhaal en de bijna tastbare beschrijvingen van sneeuw, ijs, vogel en vis, maken van het boek Mariska’s beste thriller tot nu toe. Het verrast niet dat uitgeverij De Crime Compagnie de filmrechten van Noorderlicht onlangs verkocht aan Dutch FilmWorks.
Schillers dubbelliefde brengt de lezer naar de Duitse zomer van 1788 waarin de zusjes Lengefeld een heerlijke onbezorgde tijd doorbrengen met schrijver en dichter Friedrich Schiller. Ruim twee eeuwen later bezoekt journaliste Johnny een persconferentie in Weimar, waar Schillers schedel naast Goethe in de hertogelijke tombe zou moeten liggen. Als blijkt dat dat niet zo is, raakt ze verstrikt in een wonderlijke zoektocht in de wereld van de kunsthandel naar de verdwenen schedel en ontdekt ze dat het verleden nog altijd van invloed is op het heden. Ook dit boek zou aanvankelijk een thriller worden, biechtte Mariska op. ‘Want ja, een lege sarcofaag en verdwenen resten lijken niet anders dan een interessante, mysterieuze speurtocht te kunnen opleveren. Maar toen ik dieper in het werk en het leven van Schiller dook, kwam ik veel meer tegen. In zijn korte leven – hij werd slechts 45 – schreef hij enorm veel prachtige stukken. Ook bleken er veel brieven aan en van de twee zussen bewaard gebleven.’ Dat maakte dat Mariska besloot er een roman van te maken met een historische tijdlijn, over het leven en de twee liefdes van Schiller, en een tegenwoordige, waarin de driehoeksverhouding is gespiegeld.
De ervaring die Mariska opdeed bij het schrijven van beide boeken, maakt dat ze nooit meer zal kunnen schrijven zonder veel research te doen en de te beschrijven locaties persoonlijk te bezoeken. Ze schrijft momenteel aan een nieuw verhaal, dat zich afspeelt aan het eind van de Tweede Wereldoorlog. Researchmateriaal te over.
Graag meld ik me aan voor Mariska Overmanop 11 juli
Leuk dat je weer komt, Cobie. Staat genoteerd!