Goedenavond, ik ben Hettie Franken,
uw nieuwe Stadsdichter, zaak 2363474.
Speler in het veld van kunst en cultuur,
Trots te behoren tot het
culturele DNA van deze stad.
Ik zal de stad belichten en beschrijven,
soms mild, dan weer met scherpe pen,
tonen dat poëzie dichterbij is dan u denkt.
Maar na vier stadse dichters gaat bij
de vijfde dichteres subsidie op de fles
en ik, als zesde in de rij, sta met lege handen.
Misschien denkt u: stadsdichter is een
erebaan, die dichter dicht toch voor
’t geluk of voor een appel en een ei?
Laten we wel wezen, dat dichters, schrijvers,
muzikanten, kunstenaars ‘t alleen maar
voor de passie doen is een vreemde hypothese.
Over geluk, daar wil ik het nog even
met u over hebben in deze arena met
rad van fortuin en hooggeëerd publiek,
val ik in prijzen of word ik door u uitgezwaaid.
Uw heeft me benoemd tot dichter van de stad
en twee jaar zijn we aan elkaar verbonden,
ik dien u graag en pleit ervoor dat subsidie
wordt hervat, zodat het ambt behouden blijft.
Bent u mij goed gezind
dan gaat uw duim omhoog,
vreest u poëzie en
ben ik voor u een plaag,
gaat uw duim omlaag.
Er is een ding wat zeker is:
dit was het voor vandaag
Hettie Franken
Stadsdichter Hengelo
2019 – 2021
Voorgedragen tijdens de Politieke markt – 22 mei 2019
Hebben wij kunstenaars, schrijvers, muzikanten het verkeerde beroep gekozen, hadden we niet beter ambtenaar, of nog beter, wethouder kunnen worden.
Dan hadden we wellicht op uw plek gezeten en in een stadskantoor waar je U tegen zegt. Maandelijks een veilig inkomen en pensioen in het vooruitzicht. Je zou zeggen: eigen schuld, dikke bult. Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan en wat moet een vrije geest in een stadskantoor. En wat is een stad zonder kunst, muziek, theater, literatuur, poëzie. De bezuinigen hebben er behoorlijk ingehakt. Alles van waarde is weerloos, schreef Lucebert in een van zijn gedichten. Kunst, cultuur en cultureel erfgoed dienen te worden beschermd. Ze geven de stad kleur en tillen haar naar een hoger niveau. Zie de culturele pijlers van onze stad: Schouwburg, Bibliotheek, Metropool. Wat zou Hengelo zijn zonder. Maar wat zouden deze pijlers zijn zonder kunstenaars, muzikanten, schrijvers, theatermakers. Het een kan niet zonder het ander. En op welke pijlers kan überhaupt een kunstenaar nog steunen, nu alle initiatieven worden wegbezuinigd. Ook de stadsdichter.
Een stadsdichter verwoordt en verbeeldt de stad. Vertegenwoordigt haar waar nodig. Brengt poëzie dichterbij de mensen. In Hengelo is een financiële vergoeding voor het werk van de stadsdichter wegbezuinigd. Iets terugdraaien in de ambtenarij is ijzer met handen breken, maar ik breek hier een lans voor een professionele relatie tussen gemeente en stadsdichter: honorering van opdrachten, loon naar werk. Eenvoudig en vanzelfsprekend. Dit was het voor vandaag.
Politieke markt kunst- en cultuurbeleid november 2019