Gerard Beense, organisator van de 5de Nationale Stadsdichtersdag in Lelystad op 5 september j.l., stuurde mij een linkje naar de uitzending van Omroep Flevoland over die geslaagde dag.
Zelf kon ik wegens ziekte niet aanwezig zijn, maar Emma-Sophie Ekelmans, de eerste Stadsdichter Junior van Hengelo, heeft onze stad dapper vertegenwoordigd. Zij is te zien en te horen in het filmpje.
Ook afwezig waren de Stadsdichters van Enschede. Zij mochten wel aanwezig zijn maar dan buiten mededoening daar zij niet officieel door B&W van E. zijn benoemd. Over die regels is een heel gedoe gaande (de akelige achterkant van het Stadsdichterschap) dat ik u zal besparen.
Ter gelegenheid van die 5de Nationale Stadsdichtersdag kwam het boek “Stadsdichters Bijeen” uit, een bloemlezing met bijdragen van alle (officieel door B&W benoemde) Stadsdichters. met daarin op
pagina 83: ‘Hengelo or not’
pagina 84: ‘Ontmoeting 1’
pagina 86: ‘Ergens in onze straat zijn de katten’
Ergens in onze straat zijn de katten, zei je.
En ik zag wat je zei.
Niet de straat zoals ik die normaal zie:
De geplaveide weg
met aan weerskanten een trottoir
vervolgens tuinhekjes en de voortuintjes
en dan de gevels van de rijtjeshuizen,
opgaand tot de dakgoten
dan de achteroverhellende daken
tot aan de nok
-alsof je vanuit een bootje
over de zomerdijken
naar de winterdijken
van een rivier kijkt-.
Nee, nu zag ik onze straat anders:
vanaf de nokken
schuin naar beneden
aflopend tot de goten
dan recht naar beneden
langs de achtergevels
tot daar diep en vlak
de plaatsjes tussen de huizen
en de schuren liggen
dan de achtertuinen
met hun hekjes naar de gangpaden
die de scheiding zijn met andere straten
-alsof je vanaf de brug
van een groot schip
op het kanaal
over de dijken
naar het lage land kijkt-.
Dáár zijn de katten.
Als de katten al op de weg komen
is dat om over te steken.
Ze lopen nooit langs de weg.
Ergens in onze straat zijn de katten, zei je.
Ik zal onze straat nooit meer normaal zien.
Verkrijgbaar bij uw Stadsdichter, de bieb en de boekhandel.