Voorafgaand aan de verlichte carnavalsoptocht mocht ik vanaf de jurywagen een gedicht voordragen:
Carnaval in Hengelo
Hier komen de dagen van zotten en sleutel overdragen
En dagen van praalwagenparades door de straten
Naar dansmarjannekes wordt gestaard want korte rokjes vragen
Gestrooid wordt danig in de straat om straatvegers te plagen
Elke gala-avond is het raak en danst men in extase
Laat tot Vastenavond in bonte overalls de maskerades
Onderdompelen in Dommelsch of Grolsch tot de klok telt twaalf slagen
(O, aan de elf voorbij wordt men herboren deze dagen van alaaf, alaaf, alaaf)
Dit acrostichon werd gevolgd het carnavalslied dat ik nog op de plank had liggen en dat ik nu, speciaal door Erwin Strikker op muziek gezet en op toetsen begeleid, kon laten horen:
Trala trala
Als ik jou nou tralala
en jij mij tralalala,
dan kunnen we tralala
en samen tralalala,
Zodat we dan tralalala
en ook tralalalala,
totdat we tralalalala
en tralalala.
Refrein:
Jaaaaaaa,
laten we tralalalalalalala,
laten we tralalalalalala (trala trala).
Ja, laten we tralalalalalalala,
trala, lala, trala, lala, tralalalalala.
Dan zal ik jou tralalala
en zal jij tralalalala
en zullen we tralala
om samen tralalala.
We zouden ook tralalala
en ook tralalalala,
zodat we tralalalala
en tralalala.
Refrein:
Dan geef ik jou tralalala
en geef jij tralalala
en geven wij tralala
dan gaan we tralalala.
Vergeet ook geen tralalala
en geen tralalalala.
Zo gaan we tralalalala
en tralalala.
Refrein: (bis)
Er zijn maar weinig woorden nodig
om het leuk te hebben.
De stemming zat er goed in:
glimlachen van oor tot oor,
de handjes hoog wapperen
of op elkaars schouders
in de polonaise.
De praalwagenparade kwam op gang
en begon aan een rondje
door de binnenstad
en als jurylid gaf ik cijfers
aan de voorbijtrekkende wagens
en loopgroepen.
Creativiteit met papier-maché
en lichtjes, kleding en muziekjes,
maar ook sjokken
met lichtgevende stokjes
in te ruimzittende dierenpakjes.
En teringherrie,
zo hard,
dat je je afvraagt
of decibellen
altijd samen gaat met debielen.
En dieseldamp
van trac- en generatoren.
Wanneer komt er een rookverbod op straat?
Bijna een uur lang
trok de stoet voorbij
en toen de laatste wagen wegtrok
– de prachtige twintowers van de Weidemennekes
of was ’t van de Windbuuln? –
diende de eerste zich weer aan:
het rondje zat precies vol!
Net als mijn hoofd
en mijn neus!
Ik ben die herrie niet meer gewend
en hoewel ik er naar verlangde
ben ik afgehaakt
en toef ik in rustiger oorden
tot woensdag
ons eigen bestuur
de sleutel terug krijgt
en het gezag weer overneemt.
Tot dan snakken naar
Hengelo, de gekte voorbij!