Ronde vormen vind ik mooi.
Mijn lijnen maak ik krom.
En schilder ik een bloementooi
dan maakt de een of andere klooi
een rechte lijst erom.
Wie hoekig is en kruizen slaat
slaat op een keer ook mij.
Men bouwt een bed, precies op maat
met deksel waar mijn naam op staat
en met een kruis erbij.
Vanuit een diep rechthoekig gat
staar ik naar het plafond.
Ze scheppen dan met zand zodat
het lijkt op graven naar een schat,
maar dan net andersom.
Ìk vind die schat daar ergens hoog,
heel hoog boven de grond.
‘t Is of ik als een vogel vloog
naar ’t land achter de regenboog.
Daar kijk ik dan in rond.
Dan zie ik wat ik hier ook vond
en dat leg ik dus vast.
En als je in ’t museum stond
en al mijn werk hing in het rond.
dan wist je; ja, dat past.
Fred van de Ven
Stadsdichter Hengelo
2008 – 2010
Een thema-avond over Outsider Art in MAC Berlijn in Enschede met als tafelgasten: Elvira van Eijl: Kunsthistoricus, Edo Zupan: Oprichter Atelier Artistiek, Hans Morselt: Ouder van kunstenaar bij Atelier Artistiek en beeldend kunstenaar, Richard Bennaars: Medeoprichter Atelier Herenplaats Rotterdam, Daniël Oostdam en Remco Donker: Kunstenaars bij Atelier Artistiek
En Laurens ten Den: Tafelheer, André Manuel: Muziek, Fred van de Ven: Gedicht
Levendige discussie over Outsider Art, Art Brut en de vraag of het werk van psychiatrische patiënten en mensen met een verstandelijke beperking wel kunstwerken genoemd mogen worden.
Een van de mooiste uitspraken kwam die avond van Elvira van Eijl: “Art Brut is een pure, onbevangen vorm van kunst die voortkomt uit de gedrevenheid van mensen die leven aan de rand van de samenleving. Een typisch voorbeeld vind ik Vincent van Gogh. Hij schilderde als een bezetene, maar kon zichzelf niet verkopen.”