Dit meisje belichaamt de kunst van het overleven
als geen ander in de gemeente, de eerste burger
incluis, een blonde engel, uit de vergetelheid getild
staat ze in haar mooiste jurk op doek, maagdelijk
wit, een rode mantel, op haar hand een vink, maar
zonder naam, de schilder die haar maakte, al even
anoniem. Sinds haar portret in het raadhuis hangt, vlak-
bij de burgervader, zijn bureau, waakte ze over hem en
toen hij die kamer verliet, voor de laatste keer, wilde ze
niet langer toezien in stilte: ‘Dag man van stad en mensen’.
J. Heymans
Stadsdichter Hengelo
2012 -2014