Hengelo, Hengelo, Hengelo… still hurt my back
when I sing it slow, zo heugt zich de zanger nog
van dit optreden de stad, een mondvol klanken
die bij hem, verkondiger van de esdoorn rock,
was blijven hangen, een woord dat teruggaat
tot een stukje bos, dansend in stemmig land,
in zijn hoofd reisde het mee, de wereld rond:
I like that name, it trips off my tongue… vertolkt
op elke meridiaan, tot en met Ontario, en steeds
weer dat souvenir: Hengelo, Hengelo, Hengelo…
J. Heymans
Stadsdichter Hengelo
2012 -2014