hoe de nieuwe dag jou vormt
jouw ogen waarnemen
je handen, je voeten, steunpilaren
hoe jouw vlucht
je oude moeder moest achterlatenhoe jij de avond haalt
vraagt welk gewas groeit daar
hoe jij het eten voorbereidt
je vrouw belt, je zoon
hoe je kijkt als zij bellen
hoe je zegt
ons nieuwe leven – liefste – is wachten
wachten hoe de IND, het COA en Vluchtelingenwerk
jouw hulpvraag omzetten in wachten
ik moet het beschamend toegeven
hoe een deel van mijn landgenoten
een andere taal spreekt
en jij mij vraagt ‘wat roepen zij’
hoe ik nieuwe woorden zoek
probeer de taal haar beschaving terug te geven
hoe ik voor jou, voor ons
hoe ik ook probeer
hoe ik ook probeer…
Marijke Agterbosch
Stadsdichter Hengelo
2016 – 2018
verlengd tot 2019
Dit gedicht is vrijdag 14-10-16 voorgedragen voor radio 5 EO bij Thuis.