roofdier van het retentiegebied

er staat een witte reiger
in het riet, loerend fluistert
ze tegen de vissen: ik ben
een stukje wolk, een engel
het is de onschuld die je ziet

ik ben de prima ballerina
van de waterkant die
stilstaande balletten danst
met af en toe een buiging
onder water, verder niets

wie weet of vissen luisteren
en of ze nog wel bang zijn
voor die stem, ze zwemmen

 

Wouter Munsterman
Stadsdichter Hengelo
2021 – 2013

Verspreide huizen Woolde
BU01640907

3 reacties

Wouter, het was weer een prachtig gedicht. Je hebt de neiging om te roepen: pas op vissen! laat je niet misleiden maar ja, geldt dat niet voor iedereen…?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.