Oh jee oh jee, kunstenaars, poëten
blok aan het been van de bestuurder
is dwarsliggers liever kwijt dan rijk,
watertand bij stadskantoor horecawand
woontoren, verdoet geen tijd aan dromers.
Op politieke markten houdt men pleiters
eerst aan ’t lijntje dan voor ‘t lapje, worden
doodleuk afgehamerd, weggestreept, blijkt
de raad Oost – Indisch doof en ziende blind.
Denk je nog: is dit een grap? Niet dus, het
is om te huilen voor elk weldenkend mens
zeker voor een vrije geest, dat snap je.
‘We gaan dit jaar van donker naar licht,’
belooft de burgemeester, toch gaat
bij hem geen lampje branden, wel
in het fonkelnieuw stadhuis, daar klatert
licht volop schaterlacht men van geluk
terwijl een eindje verderop middenstand
het hart vasthoudt leegstand schittert achter
ruiten, gaat ergens weer de stekker uit.
We gaan dit jaar van donker naar licht,
zachtjes neurie ik het lied dat me opeens
te binnen schiet: mag het licht uit
mag het licht uit, teveel woorden
teveel draaien, mag het licht uit……
Hettie Franken
Stadsdichter Hengelo
2019 – 2021